Aantrekkelijk

Het grote aantal studenten in Nijmegen, van wie een deel na de studie in Nijmegen blijft wonen, is van belang voor de groei van het inwonertal. De verwachting is dat het aantal studenten in Nijmegen de komende jaren zal groeien.
Ook diverse andere ontwikkelingen zijn van belang bij de voorziene groei van Nijmegen:

• De leeftijd waarop traditionele gezinshuishoudens gevormd worden is hoger geworden. Meer mensen blijven langer of voor altijd alleenstaand en/of kinderloos. Deze mensen, en ook steeds meer huishoudens met kinderen en hoger opgeleiden, kiezen vaak voor de diversiteit van een stedelijke woonomgeving.
• Concentratie van kennis, hoogopgeleiden en bedrijven binnen de kenniseconomie in (universiteits)steden zorgen voor een aantrekkelijk vestigingsmilieu. We zien dat Nijmegen een hooggewaardeerde woonstad is die als uitvalsbasis dient voor werk elders in Nederland (circa 45.200 Nijmegenaren werken buiten de stad, vooral buiten de regio).
• Voor de komende jaren staat er veel nieuwbouw gepland (Nijmegen-Noord, Waalfront, Winkelsteeg).

In de jaren 2012 tot en met 2021 werden er in Nijmegen gemiddeld 914 nieuwbouwwoningen per jaar opgeleverd (versus bijna 735 gemiddeld voor de benchmarksteden). De piek lag in 2016 en 2017 (1.411 respectievelijk 1.367); in 2020 werden er minder woningen opgeleverd (472). In 2021 zijn er 777 nieuwbouwwoningen opgeleverd (versus 900 gemiddeld voor de benchmarksteden). Naast de nieuwbouw in de afgelopen jaren, spelen ook toevoegingen in bestaande panden een flinke rol.  Zo kwamen er gemiddeld tussen 2012 en 2020 190 woningen bij door transformatie (+140) en splitsing, samenvoeging en verbouwing (+50).
Nijmegen telt inmiddels circa 83.600 woningen (begin 2022). De verdeling in 2021 was als volgt: 43% koopwoningen, 39% huurwoningen van corporaties en 17% huurwoningen van overige verhuurders. Ten opzichte van de benchmarksteden is er in Nijmegen naar verhouding wat meer corporatiehuur en wat minder particuliere huur. Het aandeel koopwoningen ligt dicht in de buurt van het gemiddelde.

Ondanks de toename van de woningvoorraad, is er sprake van krapte op de woningmarkt, voor zowel huur- als koopwoningen.

• De slaagkans op een huurwoning van een corporatie (aantal toewijzingen gedeeld door het aantal reacties) daalde van 12% in 2014 naar 5,0% in 2020. In 2021 volgde een lichte stijging naar 5,6%. Voor starters liggen de slaagkansen lager (3,8%) dan voor doorstromers (6,6%). Gemiddeld zijn huishoudens, die een woning toegewezen krijgen en aanvaarden, 1,66 jaar intensief aan het zoeken geweest.
  Het aantal toegewezen corporatiewoningen in Nijmegen daalde van ruim 2.000 in 2019 naar bijna 1.500 in 2020. In 2021 steeg dit aantal naar 1.890. In 2021 werden 1.345 huurwoningen toegewezen aan huishoudens in de primaire doelgroep voor sociale huurwoningen (huishoudens met een inkomen tot aan de huurtoeslaggrens), versus 1.122 in 2020 en 1.541 in 2019.
• De markt voor koopwoningen blijft krap en wordt steeds duurder. In 2021 is er opnieuw een forse prijsstijging (+19%), terwijl het aantal transacties verder daalt met (-10%). De gemiddelde prijs voor een koopwoning lag in het vierde kwartaal van 2021 op €409.000 (versus 414.000 landelijk).
• Eerder is al genoemd dat ook de woningmarkt voor studenten zeer krap is en dat er een groei van het aantal uitwonende studenten in Nijmegen wordt verwacht.
• Binnen Nederland behoort de woningmarktregio Nijmegen tot de gebieden met de hoogste percentages woningtekort. In 2021 staat de regio in de top drie, samen met Amsterdam en Utrecht. ABF Research verwacht dat het woningtekort in de woningmarktregio Nijmegen tot 2025 nog een fractie zal toenemen en daarna wat minder groot zal worden. Tegelijk verwacht ABF dat deze regio nog vele jaren tot de gebieden met naar verhouding het grootste woningtekort zal behoren.

De vraag naar woningen zal in Nijmegen groot blijven. De prognoses voor het aantal huishoudens in 2035 van het CBS en ABF Research laten een toename van tussen de 9.000 en 12.000 zien. Daarbij wordt het eenpersoonshuishouden het dominante huishoudenstype; van 53% van alle huishoudens (de zelfstandig én onzelfstandig wonende huishoudens) in 2020 naar ruim zestig procent van de huishoudens in 2040.